Um-göng

Znaczenie staronordyjskiego słowa "um-göng" (lub um-gǫng)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

um-göng (um-gǫng)

n. pl. a circuit, Lex. Poët.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego um-göng może być bardziej dokładnie napisane jako um-gǫng.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛘ-ᚴᚢᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich