Um-önnun

Znaczenie staronordyjskiego słowa "um-önnun" (lub um-ǫnnun)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

um-önnun (um-ǫnnun)

see um-annan.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego um-önnun może być bardziej dokładnie napisane jako um-ǫnnun.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛘ-ᚢᚾᚾᚢᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich