Um-vöxtr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "um-vöxtr" (lub um-vǫxtr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

um-vöxtr (um-vǫxtr)

m. growth, circumference, Landn. 275, v. l.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego um-vöxtr może być bardziej dokładnie napisane jako um-vǫxtr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛘ-ᚢᚢᛋᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich