Undir-stöðuligr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "undir-stöðuligr" (lub undir-stǫðuligr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

undir-stöðuligr (undir-stǫðuligr)

adj. substantive, Skálda.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego undir-stöðuligr może być bardziej dokładnie napisane jako undir-stǫðuligr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚾᛏᛁᚱ-ᛋᛏᚢᚦᚢᛚᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich