Upp-hár
Słownik staronordyjski - upp-hár
Znaczenie staronordyjskiego słowa "upp-hár"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- upp-hár
- adj. high, of shoes, Háv. 24 new Ed., Nj. 184, Fms. iv. 76, vi. 440, vii. 321; stafir upphávir, v. 338.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛒᛒ-ᚼᛅᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Háv.
- Hávarðar Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)