Upp-kvöð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "upp-kvöð" (lub upp-kvǫð)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

upp-kvöð (upp-kvǫð)

f. a calling up, summons. Orkn. 242.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego upp-kvöð może być bardziej dokładnie napisane jako upp-kvǫð.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛒᛒ-ᚴᚢᚢᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich