Upp-næmr
Słownik staronordyjski - upp-næmr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "upp-næmr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- upp-næmr
- adj.; as a law term, seizable, forfeitable, u. konungi, Gþl. 104, 537; fé uppnæmt konungi, K. Á. 94; þá er bú hans uppnæmt, n. G. l. i. 72; in the phrase, vera u. fyrir e-m, to be helpless, at one’s mercy, Fs. 46, Eg. 578, Fms. ii. 151, Orkn. 104.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛒᛒ-ᚾᛅᛘᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)