Úr-íllr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "úr-íllr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

úr-íllr

adj. [úrigr and íllr], fretful, esp. from want of sleep; hann er ú. af svefni.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᛁᛚᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich