Urð

Słownik staronordyjski - urð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "urð"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo urð może oznaczać:urð

urð
f. [the origin of this word is uncertain; the ð is radical, for were it inflexive, an ‘umlaut’ would have taken place in the vowel (it would then be yrð, not urð), see Gramm. xxxii, col. 2, l. 10 sqq.]:—a heap of stones, on the sea-beach, or from an earth-slip; sævar-urð, piles of broken stones on the sea-shore, Orkn. 114; at veiða otr er lá í urðinni undir höfðanum … þeir segja at hann væri þar á urðinni, 276; grjót ok urðir, Edda 5; urð sú lá í dalnum er Sefsurð heitir, ok er þar hvárki fært mönnum né hrossum … urðar-brot, breaking through an urð, Ó. H. 186; fætr Loka taka niðr grjótið, urðir ok viðu, Edda 45; látum liggja Ljotúlf goða, í urð ok í urð, Sd. (in a verse); draga urð at e-m, to pile stones on, Fms. vii. (in a verse).
urð
COMPDS: urðarköttr, urðarmaðr, urðarsteinn, urðhæingr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

f.
feminine.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.

Prac i autorów cytowanych:

Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Sd.
Svarfdæla Saga. (D. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back