Úrr
Słownik staronordyjski - úrr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "úrr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- úrr
- m., gen. úrar, [Germ. ur-ochs; Lat. urus], the urus or ur-ox; úrar-horn, an ur-ox horn, Fas. iii. 616: as a nickname, Ó. H.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)