Út-fall
Słownik staronordyjski - út-fall
Znaczenie staronordyjskiego słowa "út-fall"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- út-fall
- n. the ‘out-fall,’ ebbing tide, low water, opp. to at-fall, Eg. 362, 600, Ld. 56, Orkn. 428, v. l.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛏ-ᚠᛅᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- opp.
- opposed.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)