Út-ferð
Słownik staronordyjski - út-ferð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "út-ferð"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- út-ferð
- f. an ‘out-journey,’ journey to a remote, outlying place, e. g. to Palestine, Fms. vii. 75, 160, xi. 351; útferðar saga, the story of a journey to the Holy Land, vi. 355; útferðar skip, a ship for a voyage to the Holy Land, Orkn. 260 old Ed.: = eccl. exodus, Stj. 236, 246: of a journey to Iceland (fara út), útferðar-leyfi, the king’s leave to return to Iceland from Norway, Sturl. iii. 307; heldr mik þá ekki til útferðar, Nj. 112; þeirra manna er ú. eigu, Jb. 156.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛏ-ᚠᛁᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- eccl.
- ecclesiastical.
- e. g.
- exempli gratia.
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)