Út-horn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "út-horn"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

út-horn

n. an outskirt, out-corner; gæta e-s í úthorn, Bs. i. 91.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛏ-ᚼᚢᚱᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich