Út-norðr
Słownik staronordyjski - út-norðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "út-norðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- út-norðr
- n. ‘out-north,’ north-west, K. Þ. K. (Kb.) 36, Hb. 415. 12, Rb. 92, Sd. 156, Fs. 143, passim; opp. to landnorðr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛏ-ᚾᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- n.
- neuter.
- opp.
- opposed.
Prac i autorów cytowanych:
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Hb.
- Hauks-bók. (H. IV.)
- Kb.
- Konungs-bók. (B. I, C. I, etc.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)
- Sd.
- Svarfdæla Saga. (D. II.)