Út-skeifr

Słownik staronordyjski - út-skeifr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "út-skeifr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

út-skeifr
adj. ‘out-footed,’ bandy-legged, Lat. varus, Fms. x. 151, v. l.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛏ-ᛋᚴᛁᛁᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

adj.
adjective.
l.
line.
Lat.
Latin.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.

Prac i autorów cytowanych:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back