Út-strönd

Znaczenie staronordyjskiego słowa "út-strönd" (lub út-strǫnd)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

út-strönd (út-strǫnd)

f. the outer strand, Fms. vi. 148, Stj. 70.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego út-strönd może być bardziej dokładnie napisane jako út-strǫnd.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛏ-ᛋᛏᚱᚢᚾᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich