Út-suðr
Słownik staronordyjski - út-suðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "út-suðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- út-suðr
- n. the south-west, FmS. i. 131, x. 272, Rb. 97, 476, SkS. 174; útsuðrs-ætt, K. Á. 152, K. Þ. K. 92, MS. 4. 11.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛏ-ᛋᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Rb.
- Rímbegla. (H. III.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)