Út-synningr
Słownik staronordyjski - út-synningr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "út-synningr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- út-synningr
- m. a south-westerly gale, Sks. 40, Eg. 195, 600, Ld. 56; útsynnings byrr, -stormr, Fb. i. 431, Bs. i. 282.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛏ-ᛋᚢᚾᚾᛁᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)