Útan-för

Znaczenie staronordyjskiego słowa "útan-för" (lub útan-fǫr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

útan-för (útan-fǫr)

f. = útanferð, Clem. 48, Bs. i. 503, 506.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego útan-för może być bardziej dokładnie napisane jako útan-fǫr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛏᛅᚾ-ᚠᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich