Váð-vænn
Słownik staronordyjski - váð-vænn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "váð-vænn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- váð-vænn
- adj. fraught with peril, Fms. ix. 263, v. l.; var váðvænt at upp mundi reka, Bs. i. 320; strauma váð-væna, dangerous currents, Orkn. 406.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᚦ-ᚢᛅᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)