Væginn
Słownik staronordyjski - væginn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "væginn"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- væginn
- adj. lenient, yielding, Fms. vi. 377, Sks. 682 B.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᚴᛁᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)