Væning

Znaczenie staronordyjskiego słowa "væning"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

væning

f. a ‘weening,’ imputation; kvæðit var mjök kveðit, svá at hélt við væningar, of a love-song, Fms. v. 173.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᚾᛁᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich