Væra
Słownik staronordyjski - væra
Znaczenie staronordyjskiego słowa "væra"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo væra może oznaczać:væra
- væra
- u, f. snugness, warmth; en þar var görð laug til þess ef nökkverr vildi sækja væru þangat, 623. 33; at þeir hefði né eina veru (i. e. væru) af eldinum, Eb. 100 new Ed.
- væra
- 2. rest, a shelter (= væri); ef hann á sér í vá veru, if he has but a shelter in a nook, Hm. 25. væru-gjarn, adj. fond of rest, warmth, and comfort; ganga munu vit til hvílu okkarrar, segir Njáll, ok leggjask niðr, hefi ek lengi væru-gjarn verit, Nj. 201.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᚱᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- i. e.
- id est.
- adj.
- adjective.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)