Værð
Słownik staronordyjski - værð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "værð"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- værð
- f. rest, tranquillity; samfarar þeirra vóru eigi með værðum, not quiet, Sturl. i. 115, v. l.: freq. in mod. usage, of snugness, comfort, sofa með værð, to deep softly; ú-værð, unrest, restlessness.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- freq.
- frequent, frequently.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)