Væskill

Znaczenie staronordyjskiego słowa "væskill"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

væskill

m. a weakling, a ‘reckling;’ hann er mesti væskill, a word of contempt. væskils-ligr, adj. weakly, wretched.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᛋᚴᛁᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich