Væstr
Słownik staronordyjski - væstr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "væstr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- væstr
- part. [vás], worn out by wet or toil; þeir tóku land allmjök væstir, Grett. 116 A; væstir ok þrekaðir, Þorf. Karl. 390.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᛋᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- part.
- participle.
Prac i autorów cytowanych:
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Þorf. Karl.
- Þorfinns Saga Karlsefnis. (D. II.)