Vættr
Słownik staronordyjski - vættr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vættr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo vættr może oznaczać:vættr
- vættr
- f., dat. vætti, Grett. 176 new Ed., Hom. 129 (Ed.); used neut., Hom. 195, l. 4: [A. S. wiht; Engl. wight; Germ. böse-wicht]:—a ‘wight,’ being; Brynhildar, armrar vættar, Gkv. 1. 22; vön sé sú vættr vers ok barna, 23; Brynhildar, armrar vættar, 22; þegi þú, rög vættr, LS. 59, 61, 63; þá segi ek þér, vesöl vettr, Hom. 152; nú sá þér hverjar vættir er þess höfðu neytt, mýss ok ormar, Ó. H. 109.
- vættr
- 2. esp. of supernatural beings; svá brenna mik nú bænir Ólafs konungs, sagði sú vættr, Ó. H. 188; Guð, hví metr þú þik þess, at sýna afl þitt við jamnústyrkt vætr sem ek em, Hom. 195; ertú maðr eða andi eðr önnur vættr, Art. 79; hollar vættir, Frigg ok Freyja ok fleiri goð, Og.; blóta heiðnar vættir, K. Þ. K.; hann hafði kastað trú sinni ok görðisk guðníðingr ok blótaði nú heiðnar vættir, Nj. 272; hann kvað íllar vættir því snemma stýrt hafa, Korm. 240; kann vera nokkur íll vættr hafi lagizk á féit, FmS. xi. 158; ú-vættr, an ‘un-wight,’ an evil wight; mein-vættr, q. v.; görninga-vættr, galdra-v., a sorceress; þeirri görninga vætti, Grett. 176; land-vættir, q. v.: vitta vettr, a ‘witch wight,’ a sorceress, Ýt.
- vættr
- B. vætta or vetta, in the phrase, ekki vætta, no whit, naught; dat. engu vætta, gen. enskis vætta. Mr. Jón Thorkelsson, of Reykjavík, suggests that vætta is a nom. neut. (like auga), of which vætna (see hvat-vetna) is the gen. plur. (as augna from auga); ekki vætta (nobody) má forðask, SkS. 82; ok kemsk ekki vætta yfir, Art. 28; ok skorti (ekki) vætta um vetrinn, FmS. v. 313; höfðu þeir ekki vætta at sök, viii. 18; þeim var nú ok ást á öngu vetti (vetta?) nema á Guði einum, Hom. 129 (Ed., see foot-note); sem honum hefði enskis vetta verit at grandi, 125 (Ed.); svá mikit kafa-fjúk með frosti at engu vetta var út komanda, FS. 54; öngu vætta vildi hann eira, FmS. xi. 90; ok öngu vætta vanat, Stj. 279; hann gefr sér ekki vætta (naught, not a whit) um hans úvitrleik, 22; hann var ekki vætta hræddr, not a whit afraid, 154; anza ekki vætta, to heed not, 81; nokkut vætta, aught, something, 164, 181, 280.
- vættr
- C. vætr, as an adverb = naught, cp. Goth. ni-waiht or waiht-ni = οὐδέν, μηδέν, the negative particle né being dropped; hyggsk vætr hvatr fyrir, LS. 15; át vætr Freyja, svaf vætr Freyja, Þkv.; vinna vætr, Vkv. 39; sér vætr fyrir því, Skv. 1. 39; leyfi ek vætr, I praise it not, Eg. (in a verse).
- vættr
- 2. with gen., vætr manna, no man, Hbl. 22; vætr véla no fraud, Am. 5; vætr hjóna, none of the household, 94; ey-vit (q. v.), aught.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- dat.
- dative.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- neut.
- neuter.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
- esp.
- especially.
- q. v.
- quod vide.
- gen.
- genitive.
- n.
- neuter.
- nom.
- nominative.
- plur.
- plural.
- s. v.
- sub voce.
- cp.
- compare.
- Goth.
- Gothic.
Prac i autorów cytowanych:
- Gkv.
- Guðrúnar-kviða. (A. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Ls.
- Loka-senna. (A. I.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Art.
- Artus-kappa Sögur. (G. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Og.
- Oddrúnar-grátr. (A. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Skv.
- Sigurðar-kviða. (A. II.)
- Vkv.
- Völundar-kviða. (A. II.)
- Þkv.
- Þryms-kviða. (A. I.)
- Am.
- Atla-mál. (A. II.)
- Hbl.
- Harbarðs-ljóð. (A. I.)