Vagar
Słownik staronordyjski - vagar
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vagar"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo vagar może oznaczać:vagar
- vagar
- or vagir, f. pl. (from vög, f.), also vögur, pl. (from vaga, u, f.); pl. vegr, Fms. viii. 430: [vega; cp. vagn]:—a kind of bier or hand-barrow, the sing. being never used; tóku þau líkit ok lögðu í vagarnar, ok óku …, Nj. 153; Björn var úti á túnvelli ok smíðaði vögur (v. l. vagr, i. e. vagar), Eb. 90 new Ed.; tóku þeir hest ok lögðu á vögur, Bs. i. 335 (here the vagar seem to have been carried on horseback, as coffins are at the present day in Icel.)
- vagar
- 2. a level; þeir höfðu til vegr ok vágu fram af berginu, Fms. viii. 430; vagir (vagir?) eða slöngur, i. 127.
- vagar
- COMPDS: vagaborur, vagadrumbr, vagaskalm.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᚴᛅᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- f.
- feminine.
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- pl.
- plural.
- sing.
- singular.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Björn
- Biörn Halldórsson.
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)