Vand-látr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "vand-látr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

vand-látr

adj. fastidious, difficult to please, Fms. vi. 386, passim in mod. usage; mostly in a good sense, one who wants things to be well done, ó-vandlátr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᚾᛏ-ᛚᛅᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich