Vápn-göfigr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "vápn-göfigr" (lub vápn-gǫfigr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

vápn-göfigr (vápn-gǫfigr)

adj. glorious in arms, epithet of Odin, Gm.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego vápn-göfigr może być bardziej dokładnie napisane jako vápn-gǫfigr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᛒᚾ-ᚴᚢᚠᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich