Varð-rún

Znaczenie staronordyjskiego słowa "varð-rún"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

varð-rún

f., poët. a giantess, an enchantress, Hallfred.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᚱᚦ-ᚱᚢᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich