Varðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "varðr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

varðr

m., in pr. names, Há-v., Hjör-v., Sig-v., Þor-v.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich