Varg-úlfr
Słownik staronordyjski - varg-úlfr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "varg-úlfr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- varg-úlfr
- m. a ‘worrying-wolf,’ were-wolf; bisclaret í Bretzku máli en Nordmandingar -kallaðu hann vargúlf, Str. 30; v. var eitt kvikindi meðan hann býr í vargsham, id. This word, which occurs nowhere but in the above passage, is perhaps only coined by the translator from the French loup-garou qs. gar-ulf; ver-úlfr would have been the right word, but that word is unknown to the Icel. or old Norse, the superstition being expressed by eigi ein-hamr, ham-farir, hamast (qq. v.), or the like.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᚱᚴ-ᚢᛚᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- qs.
- quasi.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Str.
- Strengleikar. (G. II.)