Vél-klókr
Słownik staronordyjski - vél-klókr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vél-klókr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- vél-klókr
- adj. wily, Stj. 223.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᛚ-ᚴᛚᚢᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)