Verðr
Słownik staronordyjski - verðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "verðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo verðr może oznaczać:verðr
- verðr
- 1. m., gen. verðar; older form virðr, Grág. ii. 92, Hm. 31: [cp. Ulf. wairdus = ξένος; Germ. wirth; the word remains in Dan. nadver, Swed. natt-värd, = the Lord’s Supper]:—a meal, prop. a portion of food, Hým. 16; fá árliga verðar, Hm. 32; sá er um verði (during a meal) glissir, 30; enn vari gestr er til verðar kemr, 4, 7; hrósa árligum verðinum, Hbl. 4; hverr bóandi er skyldr at gefa þriggja nátta verð hjóna sinna, K. Þ. K.; gefa einn karlmanns-verð fátækum manni, Dipl. ii. 14; þann inn helga verð, the holy meal, 625. 196; ef deildr er verðrinn, Bjarn. 27; ef hann er vís-vitandi at verði eðr at virði við hann, Grág. ii. 92; en at virði vrekask, Hm. 31; nátt-verðr, dag-verðr (dögurðr), máls-verðr, búðar-vörðr (qs. búðar-verðr); úlfs verðr, hrafns verðr, wolf’s, raven’s meal, i. e. prey, Lex. Poët.; sleipnis verðr, ‘horse’s meal,’ i. e. hay, Ýt.; verð-gjafi hrafns, or verð-bjóðr, the raven’s meal-giver, i. e. a warrior, Lex. Poët.
- verðr
- 2. adj. [Ulf. wairþs = ἱκανός; A. S. weorð; Engl. worth; Germ. werth; Dan. værd]:—worth, with gen., Grág. i. 362; meira þykki mér verð vinátta þín, Nj. 74; hitt þykki mér meira vert, er hann tók Dyflinnar-ferð á sik, FmS. vi. 98; smá-sveini, sem yðr mun þvkkja lítils verðr hjá yðr, vii. 158; mikils verðr, much worth, Ld. 18; svá þótti honum mikils um vert, he took it so much to heart, Orkn. 286; mikils verðr, lítils verðr, einskis verðr, etc., passim; ú-verðr, unworthy.
- verðr
- 2. worthy; þá þykkja þeir Guði ljúfir ok verðir. loved of God, and worthy, Hom. 159: deserving, þú værir þess verðust kvenna, Skv. 3. 32; ek em ekki at þér gjafa verðr, Bjarn. 55; launa þér sem þú ert verðr, Eg. 239; minni verða launin en vert væri, Nj. 10; sem vert er, FmS. i. 85; þess væri vert, at …, it would be right, Nj. 73; verðr til e-s, worthy of, Stj. 496.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- prop.
- proper, properly.
- qs.
- quasi.
- Swed.
- Swedish.
- Ulf.
- Ulfilas.
- adj.
- adjective.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Engl.
- English.
- etc.
- et cetera.
- gl.
- glossary.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Bjarn.
- Bjarnar Saga. (D. II.)
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hbl.
- Harbarðs-ljóð. (A. I.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Hým.
- Hýmis-kviða. (A. I.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Skv.
- Sigurðar-kviða. (A. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)