Viðsmjörs-viðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "viðsmjörs-viðr" (lub viðsmjǫrs-viðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

viðsmjörs-viðr (viðsmjǫrs-viðr)

m. = viðsmjörstré, N. T., Rom. xi. 17.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego viðsmjörs-viðr może być bardziej dokładnie napisane jako viðsmjǫrs-viðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚦᛋᛘᛁᚢᚱᛋ-ᚢᛁᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich