Víg-skörð
Słownik staronordyjski - víg-skörð
Znaczenie staronordyjskiego słowa "víg-skörð" (lub víg-skǫrð)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- víg-skörð (víg-skǫrð)
- n. pl. battlements, ramparts, Stj. 640, Sks. 416, 648, Fms. vi. 149.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego víg-skörð może być bardziej dokładnie napisane jako víg-skǫrð.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚴ-ᛋᚴᚢᚱᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)