Víg-völlr
Słownik staronordyjski - víg-völlr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "víg-völlr" (lub víg-vǫllr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- víg-völlr (víg-vǫllr)
- m. a battle-field, Bret. 54, Eg. 491, Nj. 212, Ld. 224, Hkr. i. 159, Fms. xi. 372.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego víg-völlr może być bardziej dokładnie napisane jako víg-vǫllr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚴ-ᚢᚢᛚᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Bret.
- Breta Sögur. (G. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)