Víg-völr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "víg-völr" (lub víg-vǫlr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

víg-völr (víg-vǫlr)

m. a ‘war-stick,’ weapon, a collective term; með öxar-hamri, eða hvárngi vígvöl er maðr hefir, Grág. ii. 14, Pr. 415, Fms. viii. 249.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego víg-völr może być bardziej dokładnie napisane jako víg-vǫlr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚴ-ᚢᚢᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich