Vild
Słownik staronordyjski - vild
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vild"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo vild może oznaczać:vild
- vild
- f. [vili], will, liking, good-will; með vild ok samþykki allra höfðingja, FmS. xi. 97; tók ríki af vild (villd) alls lands-fólksins Haraldr Guðinason, x. 372; með vild, favourably, as one wills; endask með vild, to end well, MS. 4. 10; eptir várri vild, after our will, FmS. vi. 261; í fyrstu gékk honum með vildum, at first all went to his will, x. 414.
- vild
- 2. a favour; fyrir vildar sakar við lýðinn, FmS. x. 381; ok görði honum mart í vild (villd), Ó. H. 249; með vild ok vináttu, Str. 14, D. N. ii. 12: goodness, good quality, skulu þeir skipta at jafnaði millum sín eptir bónda vild, bæði boðburð ok stafkarla-færslu, N. G. L. i. 138.
- vild
- COMPDS: vildarfólk, vildarklæði, vildarlið, vildarmaðr, vildarmær.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᛚᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- S.
- Saga.
- L.
- Linnæus.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- D. N.
- Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Str.
- Strengleikar. (G. II.)