Villátta

Znaczenie staronordyjskiego słowa "villátta"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

villátta

u, f. = villiátt, a false direction, bewilderment; ef maðr gengr á villáttur á mörk …, ganga á mörk ok villáttu, N. G. L. i. 393, 400.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᛚᛚᛅᛏᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich