Vin-gólf
Słownik staronordyjski - vin-gólf
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vin-gólf"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- vin-gólf
- n. [vin, f., or vinr, m.], the ‘mansion of bliss,’ a kind of Elysium or ‘Sans-souci’ of the Northern mythology; Óðinn … hans óska-synir eru allir þeir er í val falla, þeim skipar hann Valhöll ok Vingólf, ok heita þeir þá Einherjar, Edda 13; Gimli eða Vingólf, þat var hörgr er gyðjurnar áttu ok var hann allfagr, þat hús kalla menn Vingólf, 9.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚾ-ᚴᚢᛚᚠ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)