Vind-belgr
Słownik staronordyjski - vind-belgr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vind-belgr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- vind-belgr
- m. wind-bellows, bellows, Edda.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚾᛏ-ᛒᛁᛚᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)