Vind-þrútinn

Słownik staronordyjski - vind-þrútinn

Znaczenie staronordyjskiego słowa "vind-þrútinn"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

vind-þrútinn
part. ‘wind-swoln’ Sks. 230.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚾᛏ-ᚦᚱᚢᛏᛁᚾᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

part.
participle.

Prac i autorów cytowanych:

Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back