Vindligr
Słownik staronordyjski - vindligr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vindligr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- vindligr
- adj. windy, Sks. 605 15; veðr var vindligt, Fms. ix. 353, v. l.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚾᛏᛚᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- l.
- line.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)