Vingl
Słownik staronordyjski - vingl
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vingl"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- vingl
- n. disturbance, vacancy of mind.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚾᚴᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- n.
- neuter.