Virðingar-för

Znaczenie staronordyjskiego słowa "virðingar-för" (lub virðingar-fǫr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

virðingar-för (virðingar-fǫr)

f. an honourable journey, Fms. vii. 99.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego virðingar-för może być bardziej dokładnie napisane jako virðingar-fǫr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚱᚦᛁᚾᚴᛅᚱ-ᚠᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich