Víta
Słownik staronordyjski - víta
Znaczenie staronordyjskiego słowa "víta"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- víta
- t, [A. S. wîtan; Old Engl. wite], to fine, sconce, mulct; þar sem menn verða víttir á Gulaþingi, Gþl. 20; vera víttr (to be sconced) fyrir borðs tilgöngu, FmS. iii. 155; varð Halldórr víttr …, settusk þeir í marhálm um daginn ok skyldu drekka vítin, H. was sconced …, they sat him on the straw and were drinking the sconces, FmS. vi. 242; en ef eigi koma, þá eru þeir víttir, N. G. l. i. 4: so in the saying, sá er víttr sem ekki fylgir landsiðnum; hvert víti þeir höfðu fengit er við fénu höfðu tekit, FmS. vi. 277.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)