Vöku-maðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "vöku-maðr" (lub vǫku-maðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

vöku-maðr (vǫku-maðr)

m. a watchman, Fms. iv. 299, Fas. i. 405.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego vöku-maðr może być bardziej dokładnie napisane jako vǫku-maðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚢᚴᚢ-ᛘᛅᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich