Völu-spá

Znaczenie staronordyjskiego słowa "völu-spá" (lub vǫlu-spá)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

völu-spá (vǫlu-spá)

f. the song of the V., the name of an old lay, Edda; Völuspá in skamma = Hyndlu-ljóð, Edda i. 44.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego völu-spá może być bardziej dokładnie napisane jako vǫlu-spá.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚢᛚᚢ-ᛋᛒᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich